Felip Pedrell

Felip Pedrell
	;
Nome orixinal	(ca) Felip Pedrell i Sabaté
Biografía
Nacemento	19 de febreiro de 1841 ; Tortosa, España
Morte	19 de agosto de 1922 (81 anos); Barcelona, España
Actividade
Ocupación	compositor, profesor de música, musicólogo, crítico musical
Xénero artístico	Ópera, zarzuela e Sardana
Profesores	Joan Nin i Serra (pt) e Josep Brocà i Codina (en)
Alumnos	Enrique Granados../... 35+
Obra
	Obras destacables (1874) L'ultimo Abenzerraggio (en) ; (1902) Els Pirineus (en) ; (1902) La Celestina (en) ;
Familia
Parentes	Carlos Pedrell, sobriño
Descrito pola fonte	Dicionario Musical Riemann (1901–1904); Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Педрель Фелипе)

Felip Pedrell i Sabaté, nado en Tortosa o 19 de febreiro de 1841 e finado en Barcelona o 19 de agosto de 1922, foi un compositor e músico catalán.

Traxectoria

Tivo os seus primeiros contactos coa música como cantor infantil do coro da catedral de Tortosa. Con 15 anos compuxo un "Stabat Mater" a tres voces. En 1863 Pedrell foi a Barcelona para seguir os seus estudos musicais, pero pronto viaxa a Roma (1876) e París (1877) internado polas Deputacións de Tarragona e Xirona para desenvolver os seus coñecementos musicais. Máis tarde, no ano 1894 trasládase a Madrid onde no ano 1915 se lle nomea profesor do Conservatorio.

Grazas ás súas viaxes a Italia e Francia, Pedrell foi o primeiro músico modernista catalán en contactar coa música estranxeira. Este contacto foi esencial para definir as súas futuras tendencias musicais como compositor de música culta e popular. Foi un dos introdutores en Cataluña e en España da música de Wagner.

Como renovador do panorama musical catalán, tivo un enorme prestixio que o levou a ser o mestre de músicos como Enric Granados, Manuel de Falla, Robert Gerhard, Isaac Albéniz, Lluís Millet e outros.

Pedrell tamén foi fundador de escolas de musicoloxía tanto en Cataluña coma no resto de España. Foi un compositor moi activo, desenvolvendo todos os estilos musicais. Así, ademais das súas óperas, compuxo tamén unha gran cantidade de obras líricas, poemas sinfónicos e música relixiosa e de cámara. Foi, ademais, un incualificable precursor do nacionalismo catalán.

Obra

Composicións de cámara

Noches de España
Nocturn-trio (1873)
Orientales
Quartet (Cuarteto, 1879)
Gaillard (1879)

Corais

Super Flumina Babilonis

Líricas

La guardiola (1873)

Misas / Pezas relixiosas

Al·leluia (1865)
Missa per dues veus i orgue (1857)
Tres Misses per tres veus i orgue (1861, 1865 e 1866)

Óperas

L'ultimo abenzeraggio (1874)
Quasimodo (1875)
Cleopatra (1878)
Eda (1887)
Mara (1889)
Els Pirineus (1893 – 1902)
El comte Arnau (1904)
La matinada (1906)

Poemas sinfónicos

La veu de les muntanyes (1877)
I trionfi (1880)
Excelsior (1880)